De term “litter mate syndrome” wordt vaak gebruikt om gedragsproblemen te beschrijven die kunnen ontstaan wanneer twee pups uit hetzelfde nest samen worden grootgebracht. Deze problemen kunnen onder andere verlatingsangst, agressie en verminderde socialisatievaardigheden omvatten. Hoewel veel hondentrainers en gedragsdeskundigen het fenomeen erkennen, is er verrassend weinig wetenschappelijk onderzoek dat het bestaan van “litter mate syndrome” daadwerkelijk bevestigt.
Waar komt het idee van “litter mate syndrome” vandaan?
Het concept “litter mate syndrome” lijkt vooral voort te komen uit observaties van professionals die werken met honden en eigenaren die in de praktijk tegen problemen aanlopen bij het grootbrengen van twee pups tegelijk. Er zijn talloze anekdotische verhalen over nestgenoten die extreem afhankelijk van elkaar worden, waardoor ze moeite hebben om te functioneren als zelfstandige individuen.
Ondanks de vele praktijkverhalen is er geen gedegen wetenschappelijk onderzoek dat “litter mate syndrome” als een op zichzelf staand syndroom erkent. Gedragsproblemen zoals angst en prblemen onderling kunnen bij alle honden voorkomen, ongeacht of ze samen met een nestgenoot zijn grootgebracht of niet. 2 honden samen grootbrengen zal altijd meer werk vragen naar opvoeding, socialisatie enz… dan 1 en ze zullen zich altijd aan elkaar hechten. Dit staat voor mij los van dat ze uit dezelfde nest komen. Uiteraard is dezelfde nest letterlijk ingeprent, en dus bijgevolg verankerd in heel het systeem van de beide honden.
Zijn er risico’s bij het opvoeden van twee pups tegelijk?
Hoewel “litter mate syndrome” als term niet wetenschappelijk onderbouwd is, betekent dit niet dat er geen uitdagingen zijn bij het opvoeden van twee pups tegelijk. Gedragsproblemen kunnen ontstaan wanneer eigenaren niet voldoende tijd besteden aan de individuele training en socialisatie van beide honden. Zonder gerichte aandacht kunnen honden te afhankelijk van elkaar worden, waardoor ze angstig of onzeker worden als ze alleen zijn.
Hoe voorkom je problemen bij het opvoeden van twee pups?
om gedragsproblemen te voorkomen, is het belangrijk om beide pups vanaf het begin apart te trainen en socialiseren. ze zouden regelmatig individueel moeten worden uitgelaten en tijd moeten doorbrengen met verschillende mensen en omgevingen. door ze apart te laten slapen en te eten, leren ze zelfstandig te functioneren. bovendien helpt het om interactieve training en mentale stimulatie te bieden, zodat ze zich niet uitsluitend op elkaar richten.
Het opvoeden van twee pups tegelijk vraagt om een doordachte aanpak waarbij individuele training en socialisatie centraal staan. Met de juiste begeleiding kunnen beide honden zich ontwikkelen tot zelfstandige en goed aangepaste huisdieren.
