Ik hoor het overal rondom mij. En ik moet eerlijk zijn dat het idee mij ook wel wat zegt!
Dan kijk ik naar mijn dieren en inderdaad; zij zijn niet gehaast, liggen stil te genieten in de zetel en hebben volgens mij geen greintje stress. Voor hun is de essentie van het leven nog steeds de basis van de piramide van Maslov: een veilige plaats, eten, drinken en seks. Mijn huisdieren voegen daar ook nog spel en genieten aan toe!
Maar ik zorg wel voor hun ziekenhuis kosten, hun voerbakje en de verwarming hier binnen… bedenk ik mij.

In onze maatschappij zijn we verder van ons dierlijk instinct af dan ooit.
Ik heb het dan niet over het instinct van seks (want dat is een andere column) maar wel over de rest. We lopen spoken na; een mooier huis, een duurdere auto, een nieuwe hobby, eten met vrienden, met de kinderen naar de schaatsbaan en paardrijden, de laatste nieuwe mode, een verre reis, carrière… en dat kost geld!
Twee verdieners die allebei werken, streven maar genieten niet meer.
Racen tegen de klok om meer, meer, …!
We hebben onze basisbehoeften vervult; eten, drinken, voeding, een dak boven ons hoofd, waarschijnlijk ook seks (behalve als we te moe zijn) maar geen rust. Laat staan rust van mind of body.

Mijn partner kwam vandaag doodmoe thuis van zijn werk. “Ik moet meer naar mijn lichaam luisteren” zei hij.
Hij heeft gelijk maar wat mij verbaasde; Doen mannen dat al niet vanzelf? Zijn die niet meer egoïstischer en meer geneigd taken te doseren en te delegeren? Zijn het niet meestal de vrouwen die niet kunnen doseren? Met de meeste kans op chronisch vermoeidheid syndroom? En toch heeft hij blijkbaar ook een spook nagejaagd.
Ben eens benieuwd of het gaat doordringen en of hij er iets aan gaat veranderen. Want mannen zouden meer daadkracht moeten hebben als vrouwen. Hoewel ik daar soms aan twijfel als ik mezelf 101 taken zie verrichten in 1 dag. Multi-tasken als “goede” vrouw”. Niets onthaasten of doseren.

Dieren hebben een stukje van hun instinct en vrijheid ingeleverd voor luxe en veiligheid. Maar ze  behouden ook wel hun spel, genieten en zorgeloosheid. Domesticeren heeft voor en nadelen voor dieren. Maar ze hebben er bewust voor gekozen. Wij regelen en betalen dat leven grotendeels voor hun. En bijgevolg zijn deze dieren in grote mate afhankelijk van ons. Hoe gedomesticeerder, bij bijvoorbeeld honden, hoe meer dat duidelijk is.

Hieruit blijkt dat het leven dan toch uit keuzes lijkt te bestaan. Voor mens en dier.

Een vriendin zei me; “een wasmachine die altijd op volle toeren draait gaat stuk”. Wij ook…
Meer en meer mensen zijn depressief, hebben een burn out, CVS, kanker en zijn niet tevreden met zichzelf en hun leven.
Wij zullen dus moeten kiezen wat echt belangrijk is en wat we echt willen. (Ik gebruik moeten want we worden vaak gedwongen door ziektes, schulden die we niet kunnen betalen, enzovoort…)
Wat kiezen we; terug naar de basis, zoals onze dierlijke soortgenoten of toch liever de luxe ten koste van onze gezondheid, zorgeloosheid en geluk. Beide keuzes wel met de gevolgen, eigen aan deze keuze.

Ik zelf hecht veel belang aan dierenspiegel ®; de lessen die wij mensen van dieren kunnen leren.
Mijn huisdieren eten wanneer ze zin hebben (en vaak in het geval van de katten ook waar ze zin in hebben) en nemen hun tijd om te eten. Ze rekken zich uit, bij het wakker worden, in plaats van gewoon recht te springen en ontzien zo hun lichaam. Ze slapen lang en rusten regelmatig.  En ze voorzien momenten om gewoonweg te genieten en te spelen.
Dus ik wil ook graag diezelfde luxe en zorgeloosheid. Maar wat dan met het gevolg; wat met mijn vrijheid?

Misschien kan ik als mens ook kiezen om te eten van twee walletjes.
Ik zoek me gewoon een menselijke partner die voor mijn luxe, eten en veilig mooi huis werkt en zorgt! En dat zonder dat ik mijn vrijheid moet opgeven. Dan kan ik onthaasten en verstillen. En die niet alleen dat voor mij verzorgd, maar ook voor mijn huisdieren. Dan is de cirkel rond…

Wat is jouw mening? ik hoor het graag!