We kennen jou vooral van Toscanzahoeve waar jij werkt met dieren én hun baasjes en je past de dierenspiegelmethode toe. Kan je hierover al wat meer vertellen?
“Ja, Toscanzahoeve is het centrum waar ik al meer dan 20 jaar met hart en ziel werk om de band tussen mens en dier te versterken. Wat we hier doen, gaat verder dan alleen dieren trainen. Wat centraal staat, is de communicatie tussen mens en dier, en hoe deze communicatie vaak gebaseerd is op de lichaamstaal van de dieren. In mijn werk en mijn boeken leg ik uit dat honden, katten en zelfs andere dieren, vaak veel subtieler communiceren dan wij denken. Het is een taal van signaleringen, die we als mensen moeten leren lezen en begrijpen.
De Dierenspiegelmethode is een essentieel onderdeel van wat we doen bij Toscanzahoeve. Dit houdt in dat het gedrag van een dier vaak een reflectie is van de emoties, energie en handelingen van de eigenaar. Stel je voor: als een eigenaar gestrest is, kan dat de hond ook stressen. En als een eigenaar zich zelfverzekerd en rustig opstelt, zal de hond zich ook rustiger gedragen. Het is een wederzijdse relatie, waar de interactie van de ene invloed heeft op de ander.
Door dit te begrijpen, kunnen we niet alleen het gedrag van het dier aanpassen, maar vaak ook dat van de eigenaar. Deze aanpak is zo krachtig, omdat het zorgt voor een dieper begrip en een sterker vertrouwen tussen mens en dier. De eigenaar leert niet alleen de signalen van zijn dier te begrijpen, maar ook hoe zijn eigen gedrag de relatie beïnvloedt. Het is een soort spiegel van wat er speelt in hun eigen leven.
Het mooie is dat deze aanpak niet alleen bij honden werkt. In mijn boeken ‘Ik spreek honds‘ en ‘Ik spreek kats‘ leg ik uit hoe je de lichaamstaal van zowel honden als katten kunt lezen en begrijpen. Bijvoorbeeld: als een kat zijn oren naar achteren trekt, betekent dit dat hij zich bedreigd voelt. Het is niet zomaar een willekeurige actie, maar een reactie op de situatie of de persoon die zich dicht bij hem bevindt. Dit kunnen we allemaal leren herkennen, en pas als we dat doen, kunnen we echt een diepere band opbouwen en de communicatie verbeteren.
Uiteindelijk is het doel altijd om de relatie tussen mens en dier te versterken. Bij Toscanzahoeve begeleiden we zowel de dieren als hun baasjes, zodat ze samen in harmonie kunnen leven. De Dierenspiegelmethode helpt ons daarbij door de reflectie van het gedrag te begrijpen en aan te pakken.”
Enkele weken geleden heb je een 3-tal boeken uitgebracht: ‘Ik spreek honds’, ‘Ik spreek kats’, en ‘Dierenspiegel’. Zonder te veel te verklappen, kan je ons een verrassend inzicht of eye-opener delen uit je nieuwe boeken dat luisteraars en lezers zal verbazen over hoe dieren denken en/of zich gedragen?
“In mijn boeken en in de cursussen die ik geef, probeer ik mensen te laten inzien dat dieren veel complexer zijn dan vaak wordt aangenomen. Het gedrag van een dier is namelijk niet zomaar een willekeurige actie, maar heeft altijd een diepere betekenis. Bijvoorbeeld, een hond die uitvalt naar andere honden is niet per se ‘agressief’ of ‘stom’, maar vertoont vaak angst of onzekerheid. Dit is iets wat ik ook behandel in mijn boeken, zoals in ‘Ik spreek honds‘, waar ik de lichaamstaal van honden analyseer en uitleg hoe je deze kunt lezen en begrijpen.
Dit inzicht kan voor veel mensen een eye-opener zijn, omdat ze vaak het gedrag van hun huisdier verkeerd interpreteren. Het gaat niet om straf of correctie, maar om het begrijpen van de oorzaak van het gedrag en het aanpassen van onze eigen reactie.
Bovendien ben ik blij dat ik op 24 mei start met een 4-daagse cursus over hondentaal, gedrag, voeding en hoe honden leren. Deze cursus is de basis voor elke hondenouder, maar ook een ideale start voor iemand die een professionele carrière wil opbouwen in de wereld van dieren, bijvoorbeeld als gedragstherapeut, voedingsconsulent of trimmer.
We duiken diep in de lichamelijke signalen van honden, hun leerprocessen, en wat hun gedrag ons vertelt over hun emoties en behoeften. Dit is echt de basis voor het begrijpen van honden — of je nu zelf een hond hebt of van plan bent om professioneel met dieren te werken.
Wat veel mensen zich niet realiseren, is hoe veel hun eigen gedrag invloed heeft op dat van hun dier. Bijvoorbeeld, als een eigenaar angstig of gespannen is, zal de hond vaak deze spanning overnemen. Dit is iets waar we ook in de cursus dieper op in gaan: hoe je je eigen energie en gedrag kunt afstemmen op je hond om zo een positieve, rustige en stabiele relatie te creëren.”
“Ja! Wat veel mensen echt verrast, is hoe subtiel en fijngevoelig dieren communiceren. In ‘Ik spreek honds’ en ‘Ik spreek kats’ leg ik uit dat de meeste communicatie via micro-signalen gebeurt: een klein spanninkje in de spieren, een subtiele blik, de stand van de snorharen bij een kat.
Wat mensen vaak interpreteren als ‘plots’ agressief gedrag, is in werkelijkheid het gevolg van veel gemiste signalen die aan voorafgingen.
Iets waar ik ook heel trots op ben: deze inzichten worden binnenkort wereldwijd beschikbaar, want mijn boeken worden momenteel vertaald in het Spaans, Portugees en Engels. Dat is extra belangrijk voor mij, want ik wil dat niet alleen dieren hier in België, maar ook straatdieren wereldwijd baat hebben bij een betere menselijke communicatie.”
Je spreekt over communicatiestoornissen tussen mens en dier. Wat is volgens jou de grootste misvatting die mensen hebben over het gedrag van hun huisdieren, en hoe kunnen mensen dit aanpakken volgens jou of via jouw boeken?
“De grootste misvatting is dat dieren ‘plots’ iets doen: bijten, weglopen, agressief worden. In werkelijkheid geven dieren altijd signalen — alleen herkennen we die vaak niet.
In mijn boeken leg ik uit hoe je die kleine signalen leert zien en begrijpen. Bijvoorbeeld: een hond die even wegkijkt, een kat die zijn staart iets anders houdt, een heel kleine verandering in lichaamsspanning.
Dit soort subtiele communicatie is iets wat ik ook heel sterk zie bij straatdieren. Streeties hebben vaak geen tweede kans: ze moeten extreem efficiënt communiceren om conflicten te vermijden.
Als wij als mensen die taal leren spreken, kunnen we véél leed en misverstanden voorkomen — en bouwen we diepere, respectvollere relaties op.”
Leer daarom hond of kats met mijn boeken, cursussen of persoonlijke consulten.
Zijn er nieuwe trends of ontdekkingen in de ethologie (diergedragswetenschappen) die je hebt opgenomen in je boeken en die je verwacht dat deze de komende jaren belangrijker zullen worden?
“Zeker. Er zijn de laatste jaren prachtige ontdekkingen gedaan binnen de dierengedragswetenschappen.
Eén belangrijke trend is de erkenning dat dieren veel complexere emoties hebben dan vroeger gedacht. Denk aan gevoelens als empathie, rouw, jaloezie, en vreugde. Dat wordt ook steeds meer onderbouwd door wetenschappelijk onderzoek.
In mijn boeken leg ik bijvoorbeeld het concept van spiegelneuronen uit. Dat zijn speciale cellen in de hersenen die ervoor zorgen dat we emoties van anderen kunnen aanvoelen en zelfs overnemen. Niet alleen mensen hebben die, maar ook dieren.
Dat verklaart waarom dieren vaak perfect onze stemming kunnen oppikken. Als wij gespannen zijn, raakt een hond of kat gespannen. Zijn wij rustig en open, dan reageren zij ook meer ontspannen.
Daarnaast bespreek ik het hormoon oxytocine, ook wel het ‘knuffelhormoon’ genoemd. Zowel bij mens als dier stijgt het oxytocinegehalte als we op een positieve manier contact hebben, zoals bij aaien, knuffelen of zelfs gewoon vriendelijk aankijken.
Oxytocine versterkt niet alleen de band tussen mens en dier, maar bevordert ook het welzijn van beide.
Ik geloof dat inzichten zoals deze — over spiegelneuronen en oxytocine — de toekomst zijn van hoe we met dieren omgaan: minder focus op ‘corrigeren’ en meer op verbinding, samenwerking en wederzijds respect.
Zeker ook als je kijkt naar de impact op straatdieren en dieren die herplaatst worden: door deze inzichten kunnen we hun integratie veel beter begeleiden en hun welzijn drastisch verbeteren.”
Je passie voor dieren is voelbaar in alles wat je doet. Wat is het meest onvergetelijke moment in je carrière dat jouw liefde voor dierengedrag heeft versterkt, en heeft dat zijn weg gevonden naar jouw boeken?
“Er zijn ontzettend veel momenten die mij geraakt hebben, maar als ik er één moet kiezen, dan denk ik aan een geadopteerde hond die zwaar getraumatiseerd was.
Hij had een heel moeilijk verleden: mishandeling, verwaarlozing en compleet verlies van vertrouwen in mensen. In het begin was hij angstig, teruggetrokken en had hij zelfs agressieve uitbarstingen uit pure zelfverdediging.
In plaats van hem te dwingen of te trainen met traditionele methodes, ben ik gaan werken vanuit vertrouwen, geduld, communicatie en wederzijds respect — de principes die ik nu ook in mijn boeken deel.
Met kleine stapjes, veel tijd en ruimte, begon hij zichzelf opnieuw open te stellen. Niet omdat hij moest, maar omdat hij wílde. Dat proces heeft mij diep geraakt en nog sterker gemaakt in mijn overtuiging dat échte gedragsverandering begint bij emotionele veiligheid, niet bij dominantie of controle.
Deze ervaring vormt de basis van alles wat ik doe én wat ik schrijf. Het heeft mijn passie versterkt om dieren te begrijpen vanuit hun emotionele beleving, en om die kennis te delen met zoveel mogelijk mensen.”
Met je boeken wil je graag een maatschappelijke impact hebben. Welke invloed hoop je dat jouw boeken hebben op de manier waarop mensen omgaan met hun huisdieren en andere dieren?
“Mijn missie is duidelijk: ik wil het begrip en de kennis over dierengedrag vergroten.
Wat we niet begrijpen, daar worden we vaak bang voor — en waar we bang voor zijn, daar gaan we soms verkeerd of zelfs agressief mee om.
Dat heb ik persoonlijk ervaren: in 2000 is mijn hond Tosca neergestoken door mijn buurman. Hij vond haar gevaarlijk omdat zij niet goed overweg kon met zijn hond, en omdat ze aan de lijn uitviel naar andere honden. Een tragisch voorval dat diepe sporen heeft nagelaten in mijn leven, maar dat mij ook heeft gemotiveerd om hier mijn levenswerk van te maken.
Angst bij honden, uitvallen aan de lijn, en stress zijn sindsdien enkele van mijn specialiteiten geworden.
In mijn boek ‘Ik spreek honds‘ leg ik uit hoe je honden kan begrijpen via hun lichaamstaal en subtiele signalen. Door dat begrip ontstaat er een betere band, betere training, en veel meer vertrouwen tussen mens en dier.
Ook katten liggen mij nauw aan het hart. Niet alleen in België, maar ook internationaal werk ik als experte met wilde katten in bedreigde gebieden.
Katten zijn vaak nog minder goed begrepen dan honden. Ook voor hen is het essentieel dat we hun lichaamstaal en gedrag beter leren lezen, zodat we ze met meer respect en empathie kunnen begeleiden.
Uiteindelijk hoop ik dat mijn boeken en opleidingen bijdragen aan meer harmonie tussen mens en dier — want begrip en kennis zijn de sleutel tot een vreedzamere samenleving, voor iedereen.”
Je hebt het over persoonlijke groei, voor zowel de eigenaar als het dier. Kan je uitleggen hoe jouw boeken niet alleen het gedrag van dieren verbeteren, maar ook de band tussen mens en dier versterken?
“Zeker! De kern van mijn boeken ‘Ik spreek honds‘ en ‘Ik spreek kats‘ is om mensen echt de taal van hun dier te leren begrijpen: de lichaamstaal.
Vaak denken mensen dat ze communiceren met hun hond of kat, maar missen ze veel van de subtiele signalen die dieren geven.
Door te leren kijken naar kleine signalen — de stand van oren, ogen, staart, spanning in het lichaam — kan je beter inspelen op wat je dier nodig heeft.
Dit is precies wat ik mensen leer in mijn cursussen, workshops en 1-op-1 trainingen: niet alleen theorie, maar echt praktisch toepassen in het dagelijkse leven.
Daarnaast werk ik met de methode van de Dierenspiegel, waarbij je leert zien hoe jouw eigen gedrag, emoties en energie zich letterlijk weerspiegelen in het gedrag van je dier.
Een concreet voorbeeld: als een eigenaar onzeker is tijdens een wandeling, gaat de hond vaak extra waakzaam of angstig reageren. Door te werken aan het zelfvertrouwen van de eigenaar, verandert ook het gedrag van de hond op een natuurlijke manier.
Het draait dus niet alleen om ‘het dier trainen’, maar vooral om samen groeien, als team.
Door te leren ‘spreken’ in de taal van je hond of kat, ontstaat er een sterkere band, meer vertrouwen, en ook veel meer plezier in het samenleven!”
Meer weten? info@toscanzahoeve.be
✨ Te vinden op Wikipedia!
Mijn verhaal, mijn werk met dieren én de Dierenspiegelmethode zijn nu te lezen op Wikipedia! 🐾💬
Bekijk het via: https://nl.wikipedia.org/wiki/Inge_Pauwels
#Wikipedia #Dierenspiegel #Dierenliefde