Dierenartsen en andere verzorgers hebben de verantwoordelijkheid om gezondheid en welbevinden van katten na te streven. Ze moeten niet alleen klanten adviseren op het gebied van medische aspecten maar ook wijzen op het belang van de omgevingsbehoeften van de kat. Immers verschillende ziekten en gedragsproblemen zijn gerelateerd aan stressvolle omgevingssituaties. Het gaat hier dus niet over verrijking van de omgeving maar over basale behoeften, die verder gaan dan alleen fysieke omgevingsfactoren. Katten laten niet altijd hun stress en gevoelens van angst zien en dierenartsen zijn vaak niet opgeleid om ze te traceren. Meestal worden we ze pas gewaar bij wat dan slecht, onaangepast en agressief gedrag genoemd wordt. Het gebruik van de hier uiteengezette handreikingen werkt proactief en anticipatief, zorgt voor gelukkigere katten en tevreden eigenaars en een betere relatie tussen arts/verzorger en klant.
5 punten
- Een veilige plaats
- Voorzie meerdere, van elkaar afgescheiden plaatsen voor de basisbehoeften
- Geef de kans om speel en roofgedrag te vertonen
- Zorg voor een positieve, samenhangende en voorspelbare interactie tussen mens en kat
- Voorzie in een omgeving die de geurzin van de kat respecteert
Voorbeelden
In een dierenkliniek moeten kooien groot genoeg zijn om scheidingen aan te brengen. Katten moeten in een andere ruimte gehouden worden dan honden en kattenkooien zouden niet tegenover elkaar geplaatst moeten worden.
Katten in klinieken moeten geen speeltjes in de kooi krijgen die harde geluiden kunnen maken tegen de wand van de kooi. Tijdens de herstelperiode moet de kat aangepast spelgedrag kunnen krijgen en consistentie in tijd en persoon bij verzorgers die spelen, creëert een band en vermindert stress.
Het ernstig nemen van de basisbehoeften ook van belang is in de praktijk van dierenartsen/verzorgers.
- met alle verzorgers de omgevingsbehoeften te bespreken en een collega specifiek aan te wijzen die de praktijkomgeving katvriendelijk maakt en klanten kan informeren
- in de praktijkomgeving voor langer verblijf van de kat zoveel mogelijk rekening te houden met basisbehoeften, b.v. door de kat de kans te geven zich in de kooi te verstoppen, geurgevoeligheid te respecteren, dezelfde verzorger op regelmatige basis met de kat contact te laten maken e.d.
- met de klant te bespreken welke omgevingsbehoeften de kat heeft bij preventief bezoek aan de praktijk. Als een kat stress-gerelateerde problemen heeft en de adviezen m.b.t. de omgevingsbehoeften helpen onvoldoende, is het aangewezen te verwijzen naar een gedragstherapeut.
- bij adoptie van een kat uit een asiel nieuwe eigenaren te informeren over het belang van de omgevingsbehoeften. Dit kan bv. door een huisplattegrond te maken waarin de ideale plekken worden ingetekend voor de basisbehoeften.
