In sommige instellingen — van woonzorgcentra tot ziekenhuizen en scholen — worden therapiehonden of andere therapiedieren nog steeds geweigerd op basis van hygiëneredenen. “Te onvoorspelbaar, te vuil, te risicovol”, klinkt het dan. Maar hoe terecht is dat?
Laten we eens kijken naar de feiten. Spoiler: de voeten van mensen zijn vaak vuiler dan de mond van een hond.
👟 Schoenen of snuit: wat is écht vuiler?
Onderzoek van Dr. Charles Gerba, microbioloog aan de University of Arizona, toonde aan dat schoenen gemiddeld 421.000 bacteriën bevatten per paar — inclusief E. coli en andere ziekteverwekkers die via menselijke schoenen probleemloos mee naar binnen worden gebracht.
➡️ Bovendien werden in 90% van de gevallen die bacteriën ook verspreid op de vloer binnenshuis.
Vergelijk dat met de bek van een hond: ja, die bevat ook bacteriën, maar vaak van een andere soort. Honden hebben hun eigen, unieke mondflora die zelden schadelijk is voor gezonde mensen.
🦷 En de menselijke mond dan?
Een studie in het Archives of Oral Biology stelde vast dat de menselijke mond soms meer potentieel pathogene bacteriën bevat dan die van honden. Denk aan bacteriën die tandvleesontsteking, infecties of andere problemen kunnen veroorzaken — zeker als mondhygiëne te wensen overlaat.
📉 Feiten vs. angst: de risico’s zijn beheersbaar
Therapiehonden worden doorgaans:
- regelmatig verzorgd en gewassen
- getraind om kalm en zindelijk te zijn
- medisch opgevolgd (ontworming, vaccinaties, parasietencontrole)
Ze worden dus onderworpen aan strengere controles dan de gemiddelde bezoeker met vuile schoenen, ongewassen handen of verkoudheid.
🧼 En wat met allergieën? Net zoals bij stof of bloemen is het risico er, maar geen reden tot algemene uitsluiting.
❤️ Therapiehonden maken écht een verschil
Therapiehonden hebben bewezen effecten op:
- verlaging van stress en angst
- bevordering van sociale interactie
- verbetering van gemoedstoestand bij depressie en eenzaamheid
- ondersteuning bij trauma, autisme, dementie…
Waarom zouden we deze voordelen ontzeggen omwille van onterecht opgeblazen hygiëne-angst?
🔚 Conclusie: tijd voor een realistische kijk
De bezorgdheid om hygiëne is begrijpelijk, maar moet in proportie geplaatst worden. Als we schoenen, handen, telefoons en kledij van bezoekers niet verbieden, waarom dan wel de aanwezigheid van een zorgvuldig getraind therapiedier?
Laten we het debat voeren op basis van wetenschap, niet op basis van onderbuikgevoel.
Bronnen op aanvraag beschikbaar.
Wil je meer weten over therapiedieren of samenwerken rond dit thema? Neem gerust contact op.
