Onze hond, een afstammeling van de wolf, blaft. Dat doet een wolf niet maar onze hond vaak te pas en te onpas. Huilen doen ze beiden. Dit zijn 2 voorbeelden van vocalisatie bij honden.
Je ontdekt verschillende manieren en toonhoogtes van blaffen en huilen. Wat wil onze hond hiermee nu eigenlijk zeggen of bereiken? En hoe kan je daar als verantwoordelijke en bewuste hondeneigenaar mee omgaan?

Buiten huilen, janken en grommen heb je 6 hoofdcategorieën van reden en soorten van blaffen bij honden:

1. De eerste reden van blaffen is uit vreugde. De hond is in blijde verwachting, hij is opgewonden en hij vertoont stress signalen. Maar het is positieve stress. Denk hierbij aan de start van een wandeling, aan de baas die thuiskomt, … Het is een eerder hogere blaf en snel. Het geluid is een serie van geluiden met kleine pauzes. Hij kan ook janken. Het is belangrijk de hond zijn energie te kanaliseren in beweging, een leuke taak; iets te doen te geven om zich op af te reageren. En zeker de hond voor dit gedrag niet te straffen of boos te worden. Hij bedoelt het namelijk goed! Ook negeren helpt hier niet want de energie zit in het rood en de hond kan zichzelf moeilijk kalmeren hier.
2. Een hond kan ook blaffen om te waarschuwen. Het is belangrijk deze taak van de hond serieus te nemen en ervoor te zorgen dat de hond als hij waarschuwt, gehoord en gezien wordt. Dat jij hem duidelijk maakt dat je zijn waarschuwing ziet en dat je er iets mee doet. Er iets mee doen is jouw taak. Jij beslist of er er actie moet ondernomen worden, het gevaar echt is of dat het geblaf mag stoppen. Je neemt die taak van de hond over. Want hij is ongerust. Jij dient zekerheid en veiligheid te brengen op dat moment. Negeren of straffen helpt dus niet en gaat enkel het waarschuwingsblaffen aanwakkeren, zodat de hond zeker is dat hij gehoord wordt. Waarschuwingsblaffen ziet de hond als zijn taak binnen de groep. Het zijn korte scherpe blafgeluiden die de rest van de groep duidelijk moeten maken dat er gevaar is en dat je moet wegwezen of je verstoppen.
3. Blaffen vanuit angst, vaak gepaard gegaan met yellen, huilen, … Angstblaffen is een lange reeks van geluiden om de groep (roedel, gezin, …) op te roepen om je te helpen. Indien je niet geholpen wordt ga je vastzitten in de emotie van angst en wordt je als hond apathisch, je gaat je verstoppen of vluchten of je gaat gedrag vertonen vanuit hoge stress waarbij je jezelf gaat likken, gaat knabbelen aan dingen, enz… Angst mag je nooit bestraffen of negeren. Het verergerd alleen maar en worden trauma’s. Je dient als baas je hond te helpen. Kruiden of medicatie om de angst aan te pakken kan nodig zijn.
4. Blaffen om te waken of te verdedigen. De hond heeft 2 opties in zijn hoofd: vluchten of doen vluchten. Zijn stress is op dat moment heel hoog. Hij wil terug controle en dat gebrek aan controle en voorspelbaarheid maakt hem onzeker. Hij neemt een defensieve positie in en hij wil zichzelf en de anderen verdedigen indien nodig. Dit boezemt hem ook wat angst in want de dreiging is er en hij kan een eventueel gevecht altijd verliezen. Het doel van de hond is om de bedreiging op een afstand te houden. Het is dan ook een lage “gromblaf” die de hond hiervoor gebruikt.
5. Frustratie blaffen: De hond zal niet ophouden. Dit omdat het blaffen zelfbelonend werkt. Hij raakt in een soort tranche want er komen endorfines vrij. Je dient hier als eigenaar iets aan te doen! Als de hond aanhoudend of langdurig in stress of gefrustreerd is om iets of iemand, dan gaat hij aanhouden blaffen. Denk bijvoorbeeld aan een eenzame hond, alleen in zijn kennel, met niets te doen. Het is dus blaffen van frustratie en verveling.
6. Aangeleerd (geconditioneerd) blaffen. Dit is meer zagen… de hond is op zoek naar beloning en aandacht. Aandacht kan voor de hond zowel positieve als negatieve aandacht zijn. Dit is dus blaffen dat je wel negeert.

Buiten blaffen kan de hond dus ook:

• Huilen: hier ben ik! Waar ben ij? Ik roep de groep bij elkaar! Ik boots een geluid van bijvoorbeeld een sirene na. Dit is vaak het geval bij honden die alleen zijn of bij loopse teven.
• Janken: ik wil gezelschap! Ik mis mijn moeder! Ik heb angst! Ik wil hulp! Ik wil aandacht! Ik ben ongeduldig! Vb ik heb dorst en wil drinken
• Grommen: het is me te veel. Het is moeilijk. Het is bedreigend! Het is onprettig. Ik ben bang. Je komt in mijn persoonlijke zone! Ik heb pijn!

Vertoont je hond gedrag wat je niet goed begrijpt of wat je wil veranderen? Wij helpen je graag verder in een persoonlijk consult! Tel 0475/347112 of e-mail info@toscanzahoeve.be