We kunnen ons zenuwstelsel onderverdelen in twee delen: het centrale zenuwstelsel en het autonome zenuwstelsel. Dit laatste houdt alle organen onder controle en kan nog eens verdeeld worden in een sympathisch en parasympathisch deel. De werking van beide is tegengesteld: als de sympathicus bijvoorbeeld de hartslag versnelt, dan zal de parasympathicus weer evenwicht brengen door de hartslag te doen dalen. Het spreekt voor zich dat het zenuwstelsel ontregeld raakt indien de sympathicus te vaak en te lang overheerst. De reserves van het lichaam raken uitgeput door een hoger vitaminegebruik. Andere lichaamsfuncties worden onvoldoende gevoed en het lichaam komt in een negatieve spiraal terecht waarbij onvoldoende energie overblijft om de situatie de baas te kunnen. Daardoor verzwakt ook het immuunsysteem en verhoogt het risico op ernstige ziekten. De natuurlijke reactie van het lichaam op situaties die ons extra belasten, noemen we stress.
Dit kunnen zijn: persoonlijke spanningen, te hoge werkdruk, studieproblemen, eenzaamheid, zorgen, verkeersdrukte, lawaaihinder,… Kortom de gekende situaties.
We worden echter ook belast door andere stressors als elektromagnetische, geopathische (aardstralen/wateraders) en chemische (luchtvervuiling, industrie, uitlaatgassen, …).
In deze huidige maatschappij zijn er talloze omgevingsfactoren, die het energiesysteem van mens en dier verkleinen en verstoren. Deze negatieve omgevingsfactoren die onder andere vanuit de aarde komen, worden over het algemeen geopathische belasting genoemd. Er zijn drie soorten: negatieve aardstralen, wateraders en aardbreuklijnen.
Als men langdurig op een negatieve geopathische belasting slaapt of zit wordt het immuunsysteem en zenuwstelsel zwakker, waardoor men ziek wordt.
Maar ook vervuilde bouwgrond, toxisch belaste bouwmaterialen, elektrosmog, hoogfrequentiestraling en kortegolfstraling (hoogspanningsmasten, zendmasten, UMTS (Universal Mobile Telecommunications System), GSM) zorgen voor een zware belasting in ons energiesysteem.
Een woonbioloog is iemand die deze spanning kan opsporen en je helpt ermee om te gaan, vaak met behulp van bioresonantie. Hij volgt hierbij de geobiologie, of de wetenschap die de samenhang bestudeert tussen de aarde (gea) en het leven (bio). Dit is geen nieuwe wetenschap. Denk maar aan de menhirs en de dolmen uit het Neolithicum, de piramiden van de Egyptenaren en de Maya’s, en de grote gotische kathedralen.
Het is vooral in landen als Duitsland en Zwitserland waar de geobiologie een grote ontwikkeling heeft kunnen doormaken. Men heeft geopathogene zones ontdekt , zones waarin de opeenhoping van energieën gevaarlijk kan zijn voor levende wezens.
Overdag leven we rechtop of zittend zodat het stralingsvlak kleiner is in tegenstelling gedurende de nacht waar we languit en kwetsbaar liggen voor de straling. Tijdens de slaap is het lichaam gevoeliger en kan het fysieke organisme gemakkelijker ontregeld geraken. Overdag dringt het zonlicht de schadelijke straling gedeeltelijk terug. ‘s Nachts kan die tot driemaal sterker zijn.
Hieronder enkele symptonen die kunnen ontstaan:
- baby’s slapen onrustig of juist niet
- kinderen bedwateren tot op latere leeftijd
- pubers zijn onrustig tot agressief
- ADHD
- leerproblemen met als resultaat ondermaatse resultaten op school
- lusteloosheid (lui), niks opruimen, hun kamer is een chaos
- CVS (Chronisch vermoeidheidssyndroom)
- maagklachten
- constante moeheid, niet uitgeslapen opstaan
- hartkloppingen
- MS
- kanker
- onvruchtbaarheid bij de vrouw
- soms migraine en hoofdpijn
- hoge bloeddruk
- menstruatiestoornissen
- overspannenheid – zeer kort lontje hebben – evenwichtsstoornissen door stress – chronisch depressief
- nachtwandelen
- rugpijnen
- reuma
- kouwelijkheid
- enzovoort…
Het is hoogstwaarschijnlijk ook een deel van de verklaring dat uzelf, uw hond of kat elektrisch geladen is bij aanraking…