In de afgelopen jaren heb ik de sector van dierengedrag en holistische therapieën zien groeien – en niet altijd op de manier die ik had gehoopt. De opkomst van zelfverklaarde ‘experts’, snelle en oppervlakkige opleidingen, en commerciële praktijken die het welzijn van dieren ondermijnen, heeft mijn zorgen vergroot. Wat begon als een sector gericht op diepgaande zorg en respect voor dieren, lijkt nu meer en meer het toneel te worden van oppervlakkigheid en winstbejag.
Als expert met meer dan twee decennia ervaring, wil ik de ongemakkelijke waarheid delen: de situatie is erger dan veel mensen zich realiseren. Hier zijn enkele van de schokkendste inzichten die ik de afgelopen tijd heb opgedaan.
1. “De meeste ‘gedragstherapeuten’ in de sector hebben geen idee wat ze doen – en dat is levensgevaarlijk voor de dieren.”
Er wordt vaak gedacht dat het volgen van een korte cursus of het verkrijgen van een diploma of certificaat uit een weekendopleiding voldoende is om een dier te helpen. Maar de realiteit is dat het werken met dieren – vooral wanneer ze emotioneel of gedragsmatig uit balans zijn – veel meer vereist dan een paar theorieën en technieken. Het vereist ervaring, kennis, en, bovenal, een diep begrip van het dier als individu.
Wanneer onervaren therapeuten aan de slag gaan zonder voldoende kennis en praktijkervaring, kunnen ze onbedoeld trauma veroorzaken bij het dier. Dit is niet alleen schadelijk voor het dier, maar het kan ook de relatie tussen het dier en zijn eigenaar blijvend verstoren.
2. “De dierenindustrie is vervuilder dan je denkt. Te veel mensen handelen uit ego en winst, niet uit liefde voor dieren.”
De commerciële kant van de dierengedragsector groeit in een razendsnel tempo, maar helaas gaat dit vaak ten koste van de dieren zelf. De markt wordt overspoeld door trainers die een breed scala aan ‘methodes’ aanbieden zonder wetenschappelijke onderbouwing. Wat op sociale media wordt gepromoot als de nieuwste trend, is vaak niets meer dan oppervlakkige verkooptechnieken zonder de nodige diepgang.
In plaats van zich te richten op het welzijn van dieren, worden deze therapeuten gedreven door winst – en dat is een groot probleem. Het maakt niet uit of een dier echt baat heeft bij de therapie; als er maar geld wordt verdiend.
3. “Elke keer dat een onervaren therapeut een dier ‘helpt’, creëert hij of zij mogelijk trauma dat nooit meer volledig te herstellen is.”
Ik begrijp de wens van mensen om hun dieren te helpen, maar de werkelijkheid is dat onervaren therapeuten soms meer schade aanrichten dan ze goed doen. Onjuiste of onethische behandelingen kunnen dieren trauma’s bezorgen die jarenlang doorwerken. Wat veel mensen zich niet realiseren, is dat gedragsverandering bij dieren een lang proces is en verkeerde interventies kunnen leiden tot blijvende psychologische schade.
In sommige gevallen is de schade zo ernstig dat het dier nooit meer volledig zal herstellen – zelfs niet onder de beste zorg. Het is essentieel om de juiste therapeut te kiezen, eentje die niet alleen goed opgeleid is, maar die ook het welzijn van het dier vooropstelt in plaats van snelle resultaten.
4. “De ‘quick fix’-cursussen in de dierengedragsector zijn als TikTok-diëtjes: ze bieden snelle resultaten, maar de gevolgen zijn desastreus op de lange termijn.”
De groei van sociale media heeft geleid tot een cultuur van snelle oplossingen. Deze ‘quick fixes’ zijn niet alleen te vinden in de menselijke psychologie, maar ook in de dierenwereld. Helaas hebben veel van de populaire dierengedragstechnieken geen solide wetenschappelijke basis en bieden ze vaak geen blijvende resultaten.
Wat als je dierenprobleem echt niet in één week opgelost kan worden? Dan zijn deze snelle cursussen niet de oplossing. Wat ze wel doen, is het probleem oppervlakkig aanpakken zonder rekening te houden met de onderliggende oorzaken. En dat kan op de lange termijn desastreuze gevolgen hebben voor het dier.
5. “Er worden meer dieren getraumatiseerd door slechte therapeuten dan er ooit genezen worden door goede.”
De harde waarheid is dat de schadelijke effecten van slecht uitgevoerde therapieën vaak groter zijn dan de positieve effecten van goede therapieën. Wanneer dieren verkeerd behandeld worden of onder verkeerde methodes lijden, kunnen ze angst, stress, en gedragsproblemen ontwikkelen die moeilijk te verhelpen zijn.
De dieren die het meest kwetsbaar zijn, zijn degenen die al met trauma kampen. Het is dus essentieel dat therapeuten de verantwoordelijkheid nemen voor hun methodes en niet enkel handelen om het probleem tijdelijk op te lossen, maar om het in de kern aan te pakken.
6. “Als je je dier niet begrijpt, heeft het geen zin om met therapie te beginnen. Het kan je dier zelfs erger maken.”
Het begint allemaal met een diep begrip van je dier. Als je niet de tijd neemt om het gedrag van je dier te begrijpen – zijn signalen, zijn behoeften en zijn grenzen – dan kan geen enkele therapie helpen. In feite kan je dier zelfs verder geïsoleerd raken, met meer gedragsproblemen dan voorheen.
Zonder het juiste fundament van begrip en communicatie, kunnen zelfs de beste therapieën niet effectief zijn. Daarom is het cruciaal dat zowel de eigenaar als de therapeut goed luisteren naar het dier en geduldig met hem samenwerken, in plaats van een snelle oplossing te verwachten.
Het is tijd om de dierenwelzijnsector serieus te nemen en terug te keren naar waar het allemaal om draait: het welzijn van de dieren. We moeten stoppen met de oppervlakkige ‘quick fix’-benadering en echt investeren in het leren en begrijpen van dieren, zodat we hen de zorg kunnen geven die ze verdienen. Als je een therapeut voor je dier zoekt, vraag dan altijd naar hun opleiding, ervaring en ethiek.
Het is tijd om de industrie terug te nemen, met meer integriteit, empathie en verantwoordelijkheid. De dieren verdienen beter. Ze verdienen ons volledige respect en zorg, en dat begint bij ons als professionals – en bij jou als eigenaar.
Inge Pauwels – Oprichter van Toscanzahoeve
Met meer dan 20 jaar ervaring in dierengedrag en holistische therapieën, zet ik me in voor ethisch verantwoord werken, een holistische aanpak van mens en dier en educatie in de sector. We kunnen en moeten meer doen om dieren de zorg te geven die ze verdienen.
